Jest to stara osada, pierwotnie lokowana na prawie niemieckim w XIV stuleciu. Nazywała się wówczas Międzyrzecze. W XV wieku, wieś przeniesiona została na prawo wołoskie. Od 1470 roku określana już w dokumentach jako Wisłoczek, stanowiła własność Sienieńskich herbu Dębno, dziedziców Rymanowa i Iwonicza.
W XVIII wieku miejscowość wchodziła w skład dóbr Ossolińskich, następnie Skórskich, a od 1872 roku Potockich. Z wyjątkiem kilku rodzin polskich i żydowskich mieszkali tu Łemkowie. Istniejąca we wsi parafia greckokatolicka od 1848 roku włączona została do sąsiedniej Tarnawki, a miejscowa cerkiew stanowiła świątynię filialną.
We wrześniu 1944 roku przez wieś przeszło lewoskrzydłowe uderzenie wojsk radzieckich z Beska na Rudawkę, Wisłoczek, Królik Polski, Lubatwą i Zawadkę Rymanowską w stronę Trzciany, okrążając Duklę od południa. Zmusiło to Niemców 20 września 1944 roku do opuszczenia Dukli i wycofania się w rejon Przełęczy Dukielskiej.
W 1946 roku mieszkańcy Wisłoczka, nie bez presji politycznej wyjechali do Związku Radzieckiego. Na terenie dawnej wsi gospodarował krótko PGR, budując tu owczarnię. W 1969 roku osiedlili się na terenie Wisłoczka polscy repatrianci z Zaolzia. Zmuszeni oni byli opuścić Śląsk Cieszyński z powodu prześladowań religijnych jako zielonoświątkowcy. Dziś dobrze tu gospodarują, obok wzorowych gospodarstw rolnych działają dwie spółdzielnię rolnicze. We wsi nowowybudowany kościół zielonoświątkowy.

         Wisłoczek leży na południowym-wschodzie od Rymanowa Zdroju w odległości 5 km. Przejście szlakiem czerwonym, wschodniobeskidzkim na wschód przez nieistniejącą wieś Wołtuszowa. Czas przejścia ok. 1,5 godz. Miejscowość położona jest w dolinie potoku o tej samej nazwie, będącego dopływem Wisłoka. Wioska liczy tylko 150 mieszkańców.